Łowiectwo w Polsce

Spearfishing, to w polskim prawie połów ryb kuszą. W zależności od miejsca połowów (morze lub wody śródlądowe), różne są źródła prawa regulujące tę kwestię i nieco odmienne zasady. Aby nie zanudzać Was językiem artykułów i paragrafów, przedstawiamy poniżej najistotniejsze, z punktu widzenia podwodnego łowcy, zasady wynikające z obowiązującego prawa. Nie jest to pełen zbiór przepisów, a jedynie streszczenie regulacji prawnych, sporządzone na podstawie ustaw i rozporządzeń normujących łowiectwo podwodne w Polsce.

Na końcu natomiast, zamieszczamy wykaz źródeł prawa, do których można sięgnąć w celu uzupełnienia wiedzy.

Połów w polskich obszarach morskich.

Połowy w celach sportowo-rekreacyjnych w polskich obszarach morskich mogą być prowadzone po uzyskaniu sportowego zezwolenia połowowego. Zezwolenie takie wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego na wniosek osoby fizycznej lub organizatora zawodów sportowych.

Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać:

  • imię, nazwisko (nazwę) miejsce zamieszkania (siedzibę) i adres wnioskodawcy;
  • serię i numer dokumentu tożsamości;
  • wskazanie terminu, na jaki ma być wydane zezwolenie;
  • w przypadku organizatora zawodów sportowych – listę uczestników   zawodów oraz miejsce i czas trwania zawodów.

Sportowe zezwolenie połowowe powinno zawierać:

  • imię, nazwisko (nazwę) miejsce zamieszkania (siedzibę) i adres wnioskodawcy;
  • okres ważności zezwolenia;
  • określenie ilości i gatunku ryb oraz sposobu prowadzenia połowu.

Zezwolenie połowowe wydaje się na okres 1 miesiąca, okres 1 roku, albo na czas trwania zawodów sportowych.
Połowy prowadzone są:

  • kuszą z naciągiem gumowym, sprężynowym lub pneumatycznym, miotającą harpun na uwięzi, który nie może mieć więcej niż 3 ostrza rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały poza obwód koła o średnicy 30 mm, konstrukcja harpuna powinna umożliwiać łatwe oddzielenie ostrza od jego trzonu;
  • w taki sposób, aby kusza podczas napinania i zwalniania była w całości zanurzona w wodzie;
  • bez używania sprzętu służącego do oddychania pod wodą;
  • wyłącznie w porze dziennej – po upływie godziny od wschodu słońca, nie później jednak niż na godzinę przed zachodem słońca;
  • w promieniu nie większym niż 50 m od ustawionego na powierzchni wody pływaka koloru pomarańczowego o wyporności co najmniej 5 litrów, pływak jest ustawiany na czas połowów przez osobę prowadzącą połowy kuszą;
  • w odległości nie mniejszej niż 100 m od wystawionych w wodzie narzędzi połowowych;
  • w odległości nie mniejszej niż 100 m od granic obwodu ochronnego, w którym obowiązuje zakaz poławiania wszystkich gatunków ryb;
  • w odległości nie mniejszej niż 100 m od oznakowanego kąpieliska.

W ciągu doby jedna osoba może wyłowić nie więcej niż:

  • 2 sztuki łącznie – w przypadku łososia i troci;
  • 3 sztuki łącznie – w przypadku pstrąga tęczowego, sandacza i szczupaka;
  • 5 sztuk łącznie – w przypadku węgorza i lina;
  • 10 sztuk – w przypadku leszcza;
  • 7 sztuk – w przypadku dorsza;
  • 10 kg – w przypadku śledzia;
  • 5 kg łącznie – w przypadku innych gatunków ryb, z wyłączeniem babki byczej.

Powyższe ograniczenie nie dotyczy połowów prowadzonych w czasie zawodów sportowych.

Przy zajmowaniu miejsc na łowisku odległość między osobami prowadzącymi połowy nie może być mniejsza niż 100 m.
Zabrania się połowu ryb:

  • o wymiarach ochronnych;
  • w okresach ochronnych;
  • będących pod całkowitą ochroną gatunkową;
  • w ustanowionych dla nich obwodach ochronnych;
  • których ogólna kwota połowowa została wyczerpana.

Niedopuszczalne jest pozostawianie narzędzi połowowych bez nadzoru osoby prowadzącej połowy oraz rozdysponowanie wyłowionych ryb przed zakończeniem połowów w danym dniu. Należy także pamiętać, że osoba prowadząca połowy jest obowiązana, na każde wezwanie osoby uprawnionej do wykonywania czynności kontrolnych, przedstawić do wglądu sportowe zezwolenie połowowe i dokument potwierdzający tożsamość oraz umożliwić obejrzenie użytych narzędzi połowowych, przynęt i wyłowionych ryb, które powinny znajdować się w stanie umożliwiającym pomiar ich długości całkowitej.

Wzory dokumentów:

Sportowe zezwolenie połowowe, osoba fizyczna

Połów w wodach śródlądowych.

Amatorski połów ryb kuszą w wodach śródlądowych może uprawiać osoba posiadająca  kartę łowiectwa podwodnego oraz zezwolenie uprawnionego do rybactwa, jeżeli połów ryb odbywa się w jego wodach.

Uprawnionym do rybactwa jest:

  • władający wodami w sztucznym zbiorniku wodnym przeznaczonym do chowu lub hodowli ryb i usytuowanym na publicznych   śródlądowych wodach powierzchniowych płynących;
  • właściciel albo posiadacz gruntów pod wodami stojącymi;
  • właściciel albo posiadacz gruntów pod stawami rybnymi lub innymi urządzeniami w gospodarstwie rolnym przeznaczonymi do chowu lub hodowli ryb;
  • w obwodzie rybackim – organ administracji publicznej wykonujący uprawnienia właściciela wody w zakresie rybactwa śródlądowego albo osoba władająca obwodem rybackim na podstawie umowy zawartej z właściwym organem administracji publicznej (w praktyce w większości wypadków będzie to Zarząd Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego wg właściwości miejscowej, np. Zarząd Okręgu PZW we Wrocławiu).

Z obowiązku posiadania karty łowiectwa podwodnego zwolnieni są cudzoziemcy czasowo przebywający w Polsce, posiadający ww. zezwolenie (właściciela, posiadacza, zarządcy wód), a także osoby uprawiające amatorski połów ryb w wodach uprawnionej do rybactwa osoby fizycznej, jeżeli uzyskały od niej zezwolenie na połów w tych wodach (tzn. że obywatele polscy są zwolnieni z posiadania takiej karty tylko w wypadku połowu ryb w wodach należących do osoby fizycznej).

Kartę łowiectwa podwodnego wydaje starosta, po złożeniu przez osobę zainteresowaną egzaminu ze znajomości ochrony i połowu ryb przed komisją powołaną przez społeczną organizację amatorskiego połowu ryb. Z obowiązku składania egzaminu sąÂ zwolnione osoby posiadające średnie lub wyższe wykształcenie rybackie. Organizacją społeczną uprawnioną do przeprowadzania egzaminów w zakresie ochrony i połowu ryb w celu uzyskania karty łowiectwa podwodnego jest organizacja, która na terenie kraju w dniu 1 stycznia każdego roku liczy co najmniej 200 pełnoletnich członków oraz która poinformowała właściwego starostę o terminie i regulaminie prowadzonego postępowania egzaminacyjnego oraz składzie komisji egzaminacyjnej. Wysokość opłaty za wydanie karty łowiectwa podwodnegowynosi 10 zł.

Amatorski połów ryb kuszą uprawia się:

  • wyłącznie w porze dziennej: po upływie godziny od wschodu słońca, nie później jednak niż na godzinę przed zachodem słońca;
  • kuszą napinaną siłą mięśni, miotającą harpun na uwięzi, który nie może mieć więcej niż 3 ostrza rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały poza obwód koła o średnicy 30 mm; konstrukcja harpuna powinna umożliwiać łatwe oddzielanie ostrza od jego trzonu;
  • w promieniu nie większym niż 50 m od ustawionego na powierzchni wody pływaka koloru żółtego o wyporności co najmniej 5 litrów; pływak ustawiany jest na czas połowu przez  osobę dokonującą połowu ryb kuszą;
  • w taki sposób, aby kusza podczas napinania i zwalniania była w całości zanurzona w wodzie;
  • poza wyznaczonymi kąpieliskami.

Zabrania się połowu ryb:

  • w wypadkach określonych przepisami o ochronie przyrody;
  • o wymiarach ochronnych;
  • w okresie ochronnym;
  • w odległości mniejszej niż 50 m od budowli i urządzeń hydrotechnicznych piętrzących wodę;
  • kuszami innymi niż określone w przepisach prawa;
  • ryb łososiowatych i węgorzy;
  • na szlaku żeglownym;
  • od dnia 15 października do dnia 15 maja;
  • przy użyciu specjalnych aparatów do oddychania w wodzie;
  • w odległości mniejszej niż 75 m od innych osób oraz ustawionych w wodzie narzędzi połowowych.

Wzory dokumentów:

Karta łowiectwa podwodnego, awersKarta łowiectwa podwodnego, rewers

Akty prawne:

  • Ustawa z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz.U. z 2004 r. nr 62 poz. 574)
  • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 lipca 2004 r.  w sprawie szczegółowego sposobu i warunków prowadzenia połowów w celach  sportowo-rekreacyjnych oraz wzorów sportowych zezwoleń połowowych (Dz.U. z 2004 r. nr 164 poz. 1725)
  • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 4 marca 2008 r. w sprawie wymiarów i okresów ochronnych organizmów morskich oraz szczegółowych warunków wykonywania rybołówstwa morskiego (Dz.U. z 2008 r. nr 43 poz. 260)
  • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r.  w sprawie określenia granic między wodami morskimi a wodami śródlądowymi  do celów wykonywania rybołówstwa (Dz. U. z 2004 r. nr 175 poz.1824)
  • Ustawa z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym  (Dz.U. z 1999 r. nr 66 poz. 750)
  • Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia  12 listopada 2001 r. w sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli  i połowu innych organizmów żyjących w wodzie.  (Dz.U. z 2001 r. nr 138 poz. 1559)
  • Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. nr 25 poz. 150)
  • Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2005 r. nr 239 poz. 2019)

Jedno przemyślenie nt. „Łowiectwo w Polsce

  • Ale mam szczescie ze mieszkam w australii bo nie jestem uzalezniony od jakichs starych prykow co nie potrafia plywac i nie wydaja pozwolen na bablowanie…. tylko szkoda ze jak bede za tydzien w Polsce to nie bede mogl sprobowac celowanka w slodkiej wodzie… jakies miejsca w okolicach wrocka i swidnicy gdzie nie trzeba pozwolen i mozna pokuszowac? prosze o namiary na – perth_boy@hotmail.com

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *